Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten. Mt22:37-40

We bevinden ons in de 40 dagen tijd, een tijd van bezinning op het lijden en sterven van de Here Jezus en Zijn overwinning op de dood. In de komende 40 dagen volgen we het leesplan van de Bible app “40 dagen Lijdenstijd 11/40

Lezen: Mt22:34-46

Opnieuw komt er iemand om Jezus op de proef te stellen, nadat ze hadden gehoord dat de vraag van de Sadduceeën, zie gisteren, geen zoden aan de dijk had gezet. En ze vragen wat nu het belangrijkste, het grootste gebod is. Dan vat de Here Jezus eigenlijk de twee tafels van de wet bijeen in wat we wel de samenvatting van de wet zijn gaan noemen. Hij verzint die niet ter plaatse, het zijn al teksten uit het Oude Testament; Het eerste gebod is onderdeel van het Sjema, de belijdenis die iedere gelovige Jood 2 x daags moet reciteren: Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één! Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht.Deut6:4-5 (vele Joden zijn met deze belijdenis de gaskamers ingegaan) en het tweede gebod, wat net zo belangrijk is komt uit Lev.18:19b: u moet uw naaste liefhebben als uzelf. Ik ben de HEERE

Het is dus beslist niet nieuw wat de Joden hier te horen krijgen, sterker nog, ze hadden het eerste deel ’s morgens nog beleden! Wat nieuw is, is de combinatie van die twee. En ik zei het al, het eerste gebod is een samenvatting van de eerste tafel van de wet, gebod 1 t/m 4, onze relatie met God. Die moet op de eerste plaats staan. God wil geen streng houden van regeltjes, als in een keurslijf, maar Hij wil liefde, vanuit ons hele hart, met heel onze ziel en ons hele verstand. Dus niet een halfwas dan wel, dan niet geloof, nee volledige en onvoorwaardelijke liefde, Hem willen toebehoren, Hem op de eerste plaats van ons leven zettend. En vanuit die relatie komt het verlangen om Hem te eren met de geboden die Hij ons gegeven heeft, zowel het doen van de eerste tafel, als dat van de tweede, zorgen en liefhebben van onze medemens. Het tweede komt voort uit het eerste, doe je alleen het tweede, zonder het eerste dan is dat gewoon humanisme, wat God loochent. Maar doe je het uit liefde, omdat God ons liefheeft, dan is het doen wat God van ons vraagt. Je kunt het zo samenvatten:

Hou je je aan de verkeersregels, omdat je anders een bekeuring krijgt, dan is dat wettisch, uit angst voor straf. Maar hou jij je aan die regels, omdat je anders je mede weggebruikers in gevaar brengt, dan is dat liefde.

Veel mensen houden nog steeds de wet uit angst, dat God hen anders zal straffen,maar zo is onze God niet, al de straf, die ons de vrede aanbrengt is op Hem en door Zijn striemen zijn wij genezen, zegt Jesaja 53. God wil liefde, dat we van Hem houden. En dan mogen we falen als we het maar weer met Hem in orde brengen. Want Hij is genadig en geduldig en rijk aan goedertierenheid. Dat is de God, Die wij dienen. Niet die van regeltjes en do’s en don’ts, maar van handelen uit liefde. Van zo’n God kan je alleen maar intens houden, met je hele hart, je hele ziel en je hele verstand, toch? En dan ga je doen wat Jezus deed: de naaste liefhebben, of zoals Jezus het interpreteerde in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan: Kijken voor wie kan ik een naaste zijn! En dan hebben we ook nog eens de Heilige Geest, Die ons daarbij wil helpen. Makkelijker kon Hij het niet maken